9فروردین،یکشنبه:
تار های چفیه ات ب پنجره دلم گره خورده است...
نفس کشیدن در اتاقی ک بوی تو را میدهد،دیوانه ام کرده است...
راهی شلمچه شدیم.خاک هایش را در دستم گرفتم ک عهد ببندم.خاکش نبض دارد...
انگار بین انگشتانم دلی میتپید و تکان میخورد....
یادم امد اینجا دلهای زیادی متلاشی شده و ب خاک ها گره خورده اند...
7فروردین،جمعه:
گوشه مهدیه از درد ب خود میپیچم...
دارد لحظه هایم حرام میشود...
خواب دیدم دسته جمعی نهج البلاغه میخوانیم.
نهج البلاغه را باز میکنم:
برتو سزاوار است ک باخواسته های دل مخالفت کرده واز دین خود دفاع کنی،هرچندساعتی از عمر تو باقی نمانده باشد.
خدارادر راضی نگه داشتن مردم ب خشم نیاور،زیرا خشنودی خدا جایگزین هرچیزی بوده اما هیچ چیز جایگزین خشنودی خدا نمیشود.
نماز را در وقت خودش بجای آر.نه اینکه در بیکاری زودتر از وقتش بخوانی و به هنگام درگیری وکار ان را تاخیر بیاندازی
و بدان ک تمام کردار خوبت در گرو نماز است...
6فروردین،پنجشنبه:
چگونه ممکن است این همه زیبایی در یک مکان خلاصه شود...
اینجا حتی تماشای رقصیدن پرچم هاهم دل را زیر و رو میکند.
باید لحظه هایم را سامان دهم...
باید ب اندازه ی یک سال نفس بکشم...
باید دلم را همینجا #خاک کنم....
5فوردین،چهارشنبه:
نفس های عمیق و پی در پیش میگوید ک اینجا،
سکوتش
نسیمش
ارامشش
هوایش
پر از بودن است.
اینجا
انگار دستانی
حس حضور مولا را با تک تک سلول های وجود این عبد سر ب هوا، گره زده اند...
تازه میفهمد ک چقدر دلتنگ بوده است...
نگران لحظه ی برگشتن ب شهر و جداییست...
ای کاش زمان می ایستاد...
امسال فهمیدم
نماز ستون دین است!
دیره توی بیست و یک سالگی بفهمی
اما بازم غنیمته!
بسم الله
سال 93 رو ب پایان است
کاش تحویل سال بهانه ای میشد برای روشن کردن چراغ هایی ک مدت هاست خاموششان کرده ام....
.
.
.
سه ساله ک خدا در گوشم میگه "تو هیچی نیستی"
حالا هر سال با ی مدلی...
اما امسال دیگه رسیدیم ب ته ته هیچی...
ب قولی"هیچ اگر سایه پذیرد منم آن سایه هیچ..."
.
.
.
و کسی نمیداند این حرف های در گوشی چ دردی دارد...
درد...
.
.
.
خدایا قبول
ما هیچی نیستیم!
تازه
دیگه هم طاقتشو نداریم
بیا درباره ی موضوع دیگه درگوشی حرف بزنیم!
