"هــــــوالـــحـق"
همیشه با خودم میگفتم " ازدواج چیزی را عوض نمیکد.همین الان خودت را درست کن!"
اما عوض شد!
ازدواج نعمت بزرگی ک تو را میرساند ب عمق معنای "لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا"
اتفاقی ک با همه ی سختی ها و پستی و بلندی هایش مسیر صخره ای و طوفانی بندگی ( ک پر است از ترس سقوط و نگرانی ویرانی) را تبدیل میکند ب یک صخره نوردی دونفره ک اگرچه سخت است،اگرچه درد دارد اما شیرینی لحظه هایش تو را میبرد ب روزهایی از جنس نشاط کودکی و شوق و ذوق بازی کردن در خانه ای ک با پشتی و متکا برای خودت میساختی!
ب آشپزی کردن های با ذوق و ظرافتت در دیگ های پلاستیکی و چند سانتی و با دقت شعله ی اجاق گاز پلاستیکی را پایین کشیدن و پذیرایی با محبتت از مهمان های خیالی!
اتفاقی ک تمام بهانه ها را از تو میگیرد برای از نو شروع کردن و دویدن در جاده ی رشد !
انگار یک خظبه ی ساده آمده است ب جستجو در بند بند وجودت و پیدا کرده است نداشته هایت را،انگار کسی آمده است و ذره ب ذره کتاب حجیم بودنت را ورق زده و صفحات خالی اش را با خطی خوش برایت نوشته! و چه کسیست ک نداند تا وقتی بودنت کامل نباشد،بندگی ات هم کامل نیست و اینجاست ک میشود"اذا تزوج الرجل احرز نصف دینه"
اتفاقی ک نیمه ای از تو را وارد زندگی ات کرده است و هویت پر از خالی ات را ترمیم کرده است.
نیمه ای ک حالا دیگر شده جبران همه ی نداشته هایت!
اتفاقی ک حالا ب تو فهمانده چرا پیامبر مهربانی فرموده اند "در اسلام هیچ بنایی نزد خدا دوست داشتنی تر از بنای ازدواج نیست"
ب راستی ک مولای ارحم الراحمینمان بهترین ها را برای بندگانش میخواهد.
