رفیق...

11فروردین،سه شنبه:

مقر زنده است.نفس میکشد...

نفس میدهد...

تک تک درختان ،پرچم ها،قایق ها و ساختمان هایش نفس میکشند...

من مهدیه ات را جارو میزنم،

وتو...

من سرویس هایت را میشویم،

وتو...

من زباله های محوطه ات را جمع میکنم،

وتو...

من سوله هایت را مرتب میکنم،

وتو...

کاش زباله های دلم را جمع میکردی و ساکنانش را مرتب...

کاش سیاهی های دلم را میشستی و غبارش را جارو میزدی....

کاش هوای ما را داشتی رفیق...