زمان

5فوردین،چهارشنبه:

نفس های عمیق و پی در پیش میگوید ک اینجا،

سکوتش

نسیمش

ارامشش

هوایش

پر از بودن است.

اینجا 

انگار دستانی

 حس حضور مولا را با تک تک سلول های وجود این عبد سر ب هوا، گره زده اند...

تازه میفهمد ک چقدر دلتنگ بوده است...

نگران لحظه ی برگشتن ب شهر و جداییست...

ای  کاش زمان می ایستاد...